- LAMPSACUS
- LAMPSACUSitem Lampsacum Cic. Sic enim ille Act. 3. in Ver. Opp. inquit, in Hellesponto est Lampsacum imprimis, Asiae provinciae clarum, et nobile: hemines autem et ipsi Lampsaceni, cum summe in omnes cives Romanos officiosi, tum praeterea maxime sedati, et quieli, prepe praeter ceteres, ad summum Graecorum otium portus, quam ad ullam vim aut tumultum accommodati. Lampsuho Sophiano et Lapseck Turcis. reste Leunclavio, olim Pityusa. reste Plin. l. 4. c. 11. et l. 5. c. 32. et Strab. ac Archiepiscopal. Baudr. in Mysia min. ad Hellespontum est. ubi e Propontide exit. Hodieque satis culta vix 6. mill. ab ostiis Prosactifluv. in Occ. 8. mill. a Callipoli in Ort. 21. a Pario in Occ. Hîc Priapus colebatur. Ovid. Trist. l. 1. Eleg. 9. v. 770.Et te ruricolâ, Lampsace, tuta Deo.Dicta est a Lampsace quadam eius loci puella. A Phocenfibus condita, ut quidam volunt, vel. ut alii, a Priapo; mel. a Milesiis, Olymp. 31. ex altera parte Cyzico quoque conditâ ab iisdem. Strabo l. 13. p. 589. urbem clarissimam nobili portu esse ait et templo matris Deûm insignem. Generoso vino abundavit, quo nomine Themistocli a Persarum Rege per benevolentiam donata est. Hîc A. C. 364. sub Valensintano et Valente, pseudo Synodo a Semi. Arianis celebratâ, sormulae fidei Arimini et Cpoli prins publicatae, condemnatae sunt, haeresisque Macedonianorum vires sumpsit, Arianorum primipili Eudoxins et Acacius denvo deposiiti, Eustathia Sebastes Ep. creato. Basil. Ep. 72. 79. et 82. Socr. l. 4. c. 4. Sozom. l. 6. c. 7. Item, contra Eudoxium, Arianum. A. C. 368. Vide 2. tom. Conc. Paris. edit. p. 829. et 887. Herod. l. 5. c. 117. P. Mela. l. 1. c. 19. Athen. l. 1. p. 30. Plin. l. 4. c. 11. et l. 5. c. 32. Liv. l. 32. c. 14. Hinc Lampsacius. Mart. l. 31. Epigr. 17. cius Epigraphe ad Lectores.Nam mea Lampsacio lascivit pagina versu.Idem Ibid. Epigr. 52. cuius Epigraphe de Titio.Quantam Lampsaciae colunt puellae.Nic. Lloyd.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.